علفهای هرز مضر ، گیاهی است كه توسط یك كشاورزی یا سایر ارگانهای حاكم به عنوان گیاهی مضر برای محصولات زراعی یا باغی ، زیستگاههای طبیعی یا اكوسیستمهای طبیعی ، یا انسان یا دام تعیین شده است. همچنین ممکن است گیاهان مهاجم نامیده شوند. اکثر علف های هرز مضر با جهل ، سو mis مدیریت یا تصادف به یک اکوسیستم وارد شده اند. برخی از علف های هرز مضر بومی هستند. به طور معمول آنها گیاهانی هستند که به طور تهاجمی رشد می کنند ، بدون کنترل طبیعی (گیاهخواران بومی ، شیمی خاک و غیره) به سرعت تکثیر می شوند و از طریق تماس یا بلع اثرات سوverse نشان می دهند. علف های هرز مضر یک مشکل بزرگ در بسیاری از مناطق جهان است ، که مناطق کشاورزی ، مدیریت جنگل ، ذخیره گاه های طبیعی ، پارک ها و سایر فضای باز را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد.
بسیاری از علف های هرز مضر از طریق محموله های آلوده خوراک و بذرهای زراعی به مناطق و کشورهای جدید آمده اند یا عمداً به عنوان گیاهان زینتی برای استفاده از باغبانی معرفی شده اند.
برخی از "علف های هرز مضر" مانند گیاه راگور مقدار زیادی شهد تولید می کنند که برای زنده ماندن زنبورهای عسل و سایر گرده افشان ارزشمند است و یا مزایای دیگری مانند غذاهای میزبان لارو و زیستگاه های آن است. به عنوان مثال ، در ایالات متحده آمریکا ، جعفری وحشی Pastinaca sativa ، ساقه های لوله ای بزرگی را که برخی از گونه های زنبور عسل در آن خواب می بینند ، غذای لارویی برای دو پروانه مختلف دم پرستو و سایر خصوصیات مفید را فراهم می کند.
