بهداشت روان ، تعریف شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، "حالتی است که در آن فرد به توانایی های خود پی می برد ، می تواند با فشارهای طبیعی زندگی کنار بیاید ، می تواند به طور مثمر ثمر کار کند و قادر به کار است. برای کمک به جامعه خود ". طبق WHO ، سلامت روان شامل "بهزیستی ذهنی ، خودکارآمدی ادراک شده ، خودمختاری ، شایستگی ، وابستگی بین نسلی و به فعلیت رساندن توانایی فکری و عاطفی فرد ، در میان دیگران" است. از دیدگاه روانشناسی مثبت یا کل گرایی ، سلامت روان ممکن است شامل توانایی یک فرد در لذت بردن از زندگی و ایجاد تعادل بین فعالیتهای زندگی و تلاش برای دستیابی به تاب آوری روانشناختی باشد. تفاوت های فرهنگی ، ارزیابی ذهنی و نظریه های حرفه ای رقیب همگی بر چگونگی تعریف "سلامت روان" تأثیر می گذارند.