آبرنگ یا بهتر به عنوان آبزی معروف است یک وسیله نقاشی است که از رنگدانه های حلال آب با خاصیت شفاف استفاده می کند. اگرچه رسانه های سطحی می توانند متفاوت باشند ، معمولاً از کاغذ استفاده می شود. علاوه بر این ، می تواند پاپیروس ، چرم ، پارچه ، چوب یا بوم نیز باشد.
به طور کلی ، از آبرنگ ها به دلیل شفافیت استفاده می شود. گواش یک ماده رقیق کننده آب است که شفاف و بسته نیست.
نقاشی های آبرنگ معمولاً بسته به تکنیک مورد استفاده بسیار برجسته و یا برعکس بسیار چشمگیر هستند.
از آبرنگ ها با برس های برجسته و دیگر برس هایی که دارای حفره هستند استفاده می شود و از آب اضافی استفاده می کنند اما می توانند با سایر مواد مخلوط شوند. معمولاً اکریلیک رنگ می کند. آبرنگ با مخلوط آب اضافی رنگهای روشن و تازه ایجاد می کند. این رنگ توسط نوری تولید می شود که قادر به لایه شفاف رنگ است.
رنگ سفید معمولاً از قسمتهایی تهیه می شود که به آنها کت رنگی داده نشده است. نقاشی بسیار نادر که به عمد لایه ای از آبرنگ سفید رنگ می بخشد.
استفاده از رنگ رنگی نیاز به صبر و شکیبایی بالایی دارد. تکنیک متداول معمولاً پس از خشک شدن لایه قبلی ، از لایه های همپوشانی تولید می شود تا درجه بندی رنگ مطلوب حاصل شود. اما تکنیک خیس مرطوب که به لایه خیس رنگ تحمیل می کند نیز برای رسیدن به حداکثر نتیجه نیاز به دقت بالایی دارد. خطر بد این است که در صورت استفاده زیاد از آب و اصطکاک بیش از حد سطح کاغذ ، خمیده یا پاره شود. اگر کاغذ فرش یا موج دار باشد ، می توان کاغذ را اتو کرد تا کاغذ مانند گذشته صاف باشد.
