Бисёр одамон бартарии истифодаи мизро намедонанд ва чаро инҳо муҳиманд.
Истифодаи миз аз таълими он, ки тамаркуз ба омӯзиш афзоиш ёбад.
Ҷустуҷӯи ниёзҳои онҳоро осон аст, зеро миз бо ҷойҳои гуногун барои гузоштани ашёҳои шахсӣ ба монанди китобҳо ва ғайра муҷаҳҳаз шудааст ва дар омӯхтан ба осонӣ хаста намешавад.
Дар ин ҷо чанд нақшаҳои тарроҳии ҷадвали омӯзиши хунук ва минималистӣ мавҷуданд, ки ба ҳавасмандӣ ба омӯзиш ва оилаатон илова карда мешаванд.