Ислоҳот
Дуо мағзи ибодат аст ва роҳе расидан ба Худо ва ризои Ӯро ба даст овардан мебошад. Худованди меҳрубон мефармояд:« Ва Парвардигоратон гуфт: «Ба Ман дуо кунед, то дуои шуморо қабул кунам; ҳамоно онон, ки аз ибодати Ман такаббур мекунанд, хор гардида, ба дӯзах дохил хоҳанд шуд».(Сураи «Ғофир», 60.)
