Ин китоб баргузидаи асари маъруфи олими тавонои асри XII Абузакариё ибни Шарафи Наввавӣ «Риёзу-с-солиҳин» аст. Ин асар дар робита ба муҳимтарин мавзўъҳои ҳаёти башарият аз ҳукми Худованди бузург дар Қуръони маҷид ва суннати Паёмбари Худо (с) оёт ва аҳодисро бо тавзеҳ гирд овардааст ва дар олами ислом пас аз «Сиҳоҳ»-и шашгона мақоми хос ба худ касб кардааст. Асар барои доираи васеи аҳли илм, ҷавонон ва махсусан толибилмон тавсия мешавад.
Дар ҳақиқат китоби «Риёзу-с-солиҳин» (Боғи накӯкорон)-и имом Абузакариё Яҳё ибни Шарафи Наввавӣ аз ҷумлаи муҳимтарин китобњоест, ки дар боби тарғибу даъват ба аъмоли накӯ, ахлоқу одоби ҳамида ва барҳазар намудан аз маъсияту гуноҳ, кирдорњои бад ва ахлоқи зишт таълиф шуданд.
