سیب زمینی شیرین منبعی از کربوهیدرات است که می تواند در سن 3-8 ماهگی برداشت شود. علاوه بر کربوهیدرات ها ، شیرین شیرینی حاوی ویتامین های A ، C و مواد معدنی و آنتوسیانین ها نیز هستند که برای سلامتی بسیار مفید هستند. علاوه بر این ، سیب زمینی شیرین نه تنها به عنوان غذا بلکه به عنوان ماده اولیه صنعتی و خوراک دام نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
در اندونزی ، سیب زمینی های شیرین معمولاً به عنوان یک ماده غذایی جانبی استفاده می شوند. در حالی که در Irian Jaya ، از سیب زمینی شیرین به عنوان غذای اصلی استفاده می شود. این کالا هم در مزارع برنج و هم در مزارع خشک کاشته می شود. مساحت برداشت سیب زمینی شیرین در اندونزی حدود 230،000 هکتار با بهره وری در حدود 10 تن در هکتار است. حتی با وجود فناوری پیشرفته ، چندین نوع برتر سیب زمینی شیرین می توانند بیش از 30 تن غده مرطوب در هکتار تولید کنند.
تصور می شود سیب زمینی شیرین یا یام یا "سیب زمینی شیرین" از قاره آمریکا سرچشمه گرفته است. کارشناسان گیاه شناسی و کشاورزی تخمین می زنند که منشأ گیاهان شیرین سیب زمینی نیوزلند ، پولینزیا و آمریکای مرکزی است. نیکولای ایوانوویچ واویلوف ، گیاه شناس گیاه شوروی ، تأیید کرد که مرکز اصلی منشاء گیاهان سیب زمینی شیرین ، آمریکای مرکزی است.