تانک[۱] یا تَنک (به انگلیسی: Tank) ارابه جنگی زره‌پوش و معمولا دارای چرخ زنجیری است،که قابلیت شلیک گلوله توپ در یک درگیری مستقیم را دارا می باشد. تانک ها را نباید با خودرو های زره پوش مانند نفربر اشتباه گرفت. از نظر عملیاتی تانک ها دارای تحرک بالا و قابلیت‌های هجومی و دفاعی هستند. تانک دارای یک توپ اصلی با کالیبر بزرگ است که معمولاً در یک برجک گردان نصب می‌شود و به چند سلاح دیگر از جمله مسلسل هم مجهز است. زره تانک از آن در برابر طیف وسیعی از گلوله‌های دشمن محافظت کرده و شنی‌ها (چرخ های زنجیری ) امکان حرکت تانک در زمین‌های مختلف را فراهم می‌سازند که این قابلیت‌ها تانک را به یک سلاح بسیار مهم و سرنوشت ساز تبدیل می‌کند.
تانک ها برای نخستین بار در سده بیستم میلادی در جبهه های نبرد مورد استفاده قرار گرفتند و به مرور به یکی از اجزای کلیدی ارتش تمام کشورها تبدیل شدند. امروزه با افزایش اهمیت جنگ‌های نامتقارن، پایان جنگ سرد و افزایش توجه به سلاح‌های ارزان‌قیمت ضدتانک روسی، اهمیت تانک‌ها کمتر شده است. به همین دلیل تانک‌ها به ندرت به‌طور انفرادی وارد عملیات شده و معمولاً در واحدهای زرهی با حمایت پیاده‌نظام و گاهی خودروهای جنگی پیاده‌نظام سازمان‌دهی می‌شوند و گاهی از حمایت هواپیما و بالگردهای شناسایی و جنگی نیز بهره می‌برند.
در گذشته تانک‌ها به انواع مختلفی از جمله تانک‌های سبک، متوسط، سنگین، فوق سنگین، تانک پیاده‌نظام و ... تقسیم می‌شدند که هر یک برای مأموریت‌های ویژه‌ای طراحی شده بودند. پس از جنگ جهانی دوم گرایشی عمومی به استفاده از یک نوع تانک معروف به تانک اصلی میدان نبرد دیده می‌شود که قدرت انجام همه مأموریت‌های یک تانک را داراست. البته در بعضی از ارتش‌ها هنوز از تانک‌های سبک که زره کمتر و تحرک بیشتری دارند برای مقاصد شناسایی، و دیده بانی استفاده می‌شود.
