کاريکاتور تصوير يا تصوير يک شئ بتن از طريق غلبه بر مشخصه جسم، معمولا چهره انسان است. کلمه caricature از کلمه caricare ایتالیایی می آید که بدین معنی است که به اتهام یا غفلت دادن. کاریکاتور یک موضوع شناخته شده را نشان می دهد و به طور کلی در نظر گرفته شده است که طنز را برای کسانی که موضوع را می شناسند آلوده کنند. کاریکاتور از کارتون ها متمایز است؛ زیرا کاریکاتورها داستان هایی مانند کارتون ها را تشکیل نمی دهند، اما کاریکاتورها می توانند یک عنصر در کارتون ها باشند، مثلا در کارتون های سرمقاله. فردی که کاریکاتور را ایجاد می کند، کاریکاتور نامیده می شود.
این کاریکاتور همانطور که امروز شناخته می شود از اواخر قرن 16 میلادی می گذرد. در قرن هجدهم، کاريکاتورها از طريق رسانه های چاپی به جامعه گسترده تر رسيده و به ويژه در بريتانيا، ابزار انتقادی اجتماعی و سياسي شده اند. به غیر از شکل هنری و سرگرمی، کاريکاتورها نيز در زمينه روانشناسی مورد استفاده قرار گرفته اند تا بررسی کنند چگونه انسان ها چهره را تشخیص می دهند.
کاريکاتورها در ساخت کاريکاتورها مشاهداتي را براي تعيين ويژگي هايي که موضوع را با ديگران متفاوت مي سازند، و اين صفات را غني سازي مي کنند. به این ترتیب، کاریکاتورها چهره موضوع را با چهره افراد متوسط مقایسه می کنند و تفاوت را اغراق می کنند. به عنوان مثال، اگر موضوع کاریکاتور دارای بینی طولانی تر از فرد معمولی باشد، تصویر بینی بینی خود را در کاریکاتور خود بسیار طولانی تر خواهد شد. با این حال، چقدر ویژگی اغراق آمیز است که اغلب به سبک هر طراحی نقاشی بستگی دارد.
